Trapsgewijze gevel
Laatst bijgewerkt: 05-05-2025
Definitie
Een trapsgewijze gevel, ook bekend als trapgevel, is een topgevel waarvan de bovenzijde zich naar boven toe trapsgewijs versmalt.
Omschrijving
De trapgevel is een traditionele gevelvorm die veel voorkomt in landen met een nat klimaat, zoals Nederland en België, waar steile daken voor dakpannen nodig zijn. Deze gevels werden in Nederland vooral gebouwd tijdens de Renaissance, van ongeveer 1600 tot 1665. Oudere trapgevels bestaan echter al sinds de 12e en 13e eeuw in romaanse stijl en waren soberder uitgevoerd. In de Gotiek werden de gevels rijker gedecoreerd. Kenmerkend voor de Hollandse Renaissance trapgevels is het gebruik van rode baksteen met contrasterende natuurstenen ornamenten, zoals speklagen en blokken op belangrijke punten, evenals decoraties zoals leeuwenmaskers, engelenkopjes en krullen. De trappen van de gevel worden vaak afgedekt met natuurstenen platen om inwateren te voorkomen. Deze afdekstukken zijn afwaterend bewerkt en steken buiten het metselwerk uit. Hoewel trapgevels kenmerkend zijn voor historische gebouwen, worden trapsgewijze gevels ook toegepast in moderne architectuur, bijvoorbeeld om daglicht te maximaliseren of om een groot gebouw een menselijke schaal te geven.
Vergelijkbare termen
Trapgevel
Gebruikte bronnen: